นักชีววิทยาเชิงวิวัฒนาการและนักพันธุศาสตร์ที่ UMass Amherst รายงานว่าพวกเขาได้ระบุความเชื่อมโยงที่ขาดหายไปในวิวัฒนาการของมะเขือเทศตั้งแต่ผลไม้ขนาดเท่าบลูเบอร์รี่ป่าในอเมริกาใต้ไปจนถึงมะเขือเทศสมัยใหม่ที่มีขนาดใหญ่กว่าในปัจจุบัน (ภาพ: มหาวิทยาลัยจอร์เจีย/อเล็กซิส รามอส) ในรายงานฉบับใหม่ ทีมนักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการและนักพันธุศาสตร์ที่นำโดยรองศาสตราจารย์ Ana Caicedo ผู้เขียนอาวุโส กับผู้เขียนคนแรก
Hamid Razifard จาก University of Massachusetts Amherst
และคนอื่นๆ รายงานว่าพวกเขาได้ระบุการเชื่อมโยงที่ขาดหายไปในวิวัฒนาการของมะเขือเทศจากป่า ผลไม้ขนาดเท่าบลูเบอร์รี่ในอเมริกาใต้จนถึงมะเขือเทศสมัยใหม่ที่มีขนาดใหญ่กว่าในปัจจุบัน ลิงค์ที่ขาดหายไปซึ่งสมควรได้รับความสนใจมากกว่าที่เคยเป็นมา พวกเขากล่าวว่าเป็นหนึ่งในตัวแปรกลางจำนวนหนึ่งระหว่างมะเขือเทศทั้งตัวและมะเขือเทศที่เลี้ยงอย่างสมบูรณ์ ผลการศึกษาทางพันธุกรรมของพวกมันบ่งชี้ว่ามะเขือเทศที่ปลูกในสมัยนี้มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับกลุ่มมะเขือเทศที่เหมือนวัชพืชที่ยังคงพบในเม็กซิโกมากกว่าที่จะเป็นพันธุ์กลางกึ่งบ้านที่พบในอเมริกาใต้
Razifard นักวิจัยด้านดุษฏีบัณฑิตในห้องทดลอง Caicedo กล่าวว่า “มีอะไรใหม่ที่เราเสนอว่าเมื่อ 7,000 ปีที่แล้ว มะเขือเทศวัชพืชเหล่านี้อาจถูกนำกลับมาปลูกในมะเขือเทศที่ปลูก” มะเขือเทศที่ปลูกทั่วไปเป็นพืชผักที่มีมูลค่าสูงที่สุดในโลกและเป็นพืชผักที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายมากที่สุด และเป็นแบบจำลองที่สำคัญสำหรับการศึกษาการพัฒนาผลไม้ Caicedo และเพื่อนร่วมงานชี้ให้เห็น
ในงานนี้ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามในการวิจัยที่ใหญ่ขึ้นซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก National Science Foundation และนำโดย Esther van der Knaap ที่มหาวิทยาลัยจอร์เจีย นักวิจัยกล่าวว่าเป็นเวลาหลายปีที่มุมมองที่เข้าใจง่ายเกินไปเกี่ยวกับการปลูกมะเขือเทศจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่สองช่วง ตัวแรกจาก Solanum pimpinellifolium L. (SP) ในป่าขนาดเล็กไปจนถึง S. lycoperiscum L. var. ขนาดกลางกึ่งบ้าน เซราซิฟอร์ม (SLC) ประการที่สองคือการเปลี่ยนแปลงจากกลุ่มกลาง (SLC) ไปเป็นมะเขือเทศที่เพาะเลี้ยงโดยสมบูรณ์ (S. lycopersicum L. var. lycopersicum (SLL))
การศึกษาทางพันธุกรรมของพวกเขากล่าวถึงบทบาทของสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า “การโต้เถียงทางประวัติศาสตร์” และขั้นตอนกลางที่ซับซ้อนของการปลูกมะเขือเทศ ซึ่งเป็นบทสำคัญที่ไม่ควรมองข้ามในการเดินทางอันยาวนานของมะเขือเทศจากความป่าไปสู่การเพาะเลี้ยง รายละเอียดปรากฏในฉบับ Advanced Access ของMolecular Biology and Evolution
Razifard และเพื่อนร่วมงานซึ่งสร้างชุดข้อมูลตัวแปรจีโนมสาธารณะสำหรับการศึกษานี้ ใช้การจัดลำดับจีโนมทั้งหมดของพันธุ์ป่า พันธุ์กลาง และพันธุ์ในบ้าน (SP, SLC และ SLL) รวมทั้งการวิเคราะห์จีโนมของประชากรเพื่อสร้างการเพาะเลี้ยงมะเขือเทศขึ้นใหม่ โดยเน้นที่การเปลี่ยนแปลงทางวิวัฒนาการโดยเฉพาะ ในระยะกลาง (SLC) พวกเขาสร้างลำดับจีโนมใหม่ทั้งหมดสำหรับตัวอย่าง 166 ตัวอย่าง โดยให้ความสนใจเป็นพิเศษกับสายพันธุ์ขั้นกลางจากพันธุ์พื้นเมืองและผลไม้ที่ปลูกจากเม็กซิโก ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นตัวแทนในการศึกษา
Razifard กล่าวว่า “เราพบว่า SLC อาจมีต้นกำเนิดในเอกวาดอร์เมื่อประมาณ 80,000 ปีที่แล้วในฐานะสัตว์ป่ามากกว่าที่จะเลี้ยงในบ้าน ชาวพื้นเมืองปลูกในเปรูและเอกวาดอร์ในภายหลังเพื่อสร้างผลมะเขือเทศขนาดกลาง นอกจากนี้เรายังพบว่ากลุ่มย่อยสองกลุ่มจากกลุ่มกลางอาจแผ่ขยายไปทางเหนือไปยังอเมริกากลางและเม็กซิโกอาจเป็นสหายกับพืชผลอื่น ๆ ”
“อย่างน่าทึ่ง ส่วนขยาย SLC ทางเหนือเหล่านี้ดูเหมือนจะสูญเสียฟีโนไทป์ที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงลูกในอเมริกาใต้ไปบางส่วน พวกมันยังคงเติบโตในมิลปัสของเม็กซิโก ซึ่งผู้คนใช้เป็นอาหารแม้ว่าจะไม่ได้ปลูกโดยเจตนาก็ตาม” เขากล่าวเสริม Milpas เป็นทุ่งนาที่เกษตรกรปลูกพืชผลต่าง ๆ มากมายในพื้นที่เดียวกัน
เขาและ Caicedo ตั้งข้อสังเกตว่าต้นกำเนิดของมะเขือเทศในประเทศจากบรรพบุรุษที่เหมือนวัชพืชถูกเสนอในปี 1948 ตามชื่อพื้นเมืองที่มีอยู่มากมายสำหรับมะเขือเทศที่มีลักษณะคล้ายวัชพืช ตรงกันข้ามกับชื่อที่น้อยกว่าสำหรับมะเขือเทศที่ปลูกทั่วไป สมมติฐานนี้ถูกท้าทายโดยคนอื่น ๆ ที่โต้แย้งกับเม็กซิโกในฐานะศูนย์กลางของการปลูกมะเขือเทศเนื่องจากไม่มีมะเขือเทศป่าอย่างสมบูรณ์
Credit : kimleveille.com meinbrustkrebs.net loogslair.net undercaffeinated.net oeilduviseur.com nazarail.com mebzekaoyunu.net bicharaf.org eidocf.com viagraonlinecheapviagrasvy.com
